Vrijdag, laat in de middag komt de groep aan in een zowaar zonnig Sovata en langs de kant van de weg zien wij al zwaaiende en hoopvolle mensen die wenken dat zij op ons bezoek aan huis wachten. Als eerste gaan wij naar de opslag in Sovata om de volgorde van de gezinsdozen, dozen voor andere locaties en losse bundels op de juiste volgorde van straat, wijk of locatie te zetten. Dat klaar zetten is nodig om tijd te winnen voor de eerste werkdag.
Snel naar ons logeeradres om de koffers uit te pakken en te genieten van een heerlijke maaltijd met een heel smakelijk toetje, dat Anneke ondertussen gemaakt heeft. Tijdens de maaltijd worden een aantal punten besproken en kunnen de teams horen hoe de werkzaamheden voor de komende dagen eruit zien.
Zaterdag zit iedereen vroeg aan het ontbijt en de teams bespreken met elkaar wie in het betreffende team de dossiers behandelt, wie foto’s maakt en wie de dozen uit de bus haalt om aan de gezinnen te overhandigen. Ons team wordt altijd ondersteund door Cees die ondertussen alle straatjes en plekjes weet waar de mensen die onze hulp nodig hebben, te vinden zijn.
Ons team start op de 1 Mai straat. Veel mensen staan al voor hun gammele huisje met spanning te wachten of zij deze keer weer iets krijgen. De kinderen komen al aangerend en dansen om de bus en proberen in de bus te gluren wat er allemaal in staat. De mensen in deze wijk zijn beleefd en wachten geduldig af totdat wij bij hun huisje zijn.
Voedsel is altijd het belangrijkste voor de winterperiode en bijna ieder gezin in deze wijk krijgt in de gezinsdozen een mooi voedselpakket. Dit voedselpakket is afgestemd op het aantal gezinsleden en de situatie van de familie.
Gheorghe, waarvan het hutje in het afgelopen voorjaar voor een groot deel verwoest was door brand, komt met een stralende glimlach uit zijn mooi gerenoveerde huisje waarin ook een tweedehands kachel door ons is geplaatst. Wij zien een heel gelukkig mens die intens geniet van zijn mooie en warme huisje en hij weet niet goed hoe hij ons moet bedanken. Zijn stralende glimlach is voor ons al genoeg om te weten hoe dankbaar Gheorghe is.